دست انداختن یا سر به سر گذاشتن که به شکل حاد خود به صورت ( مسخره کردن ) بروز می کند ، رفتار نا شایستی است که بر خی از دانش آموزان به آن دچارند . رفتار نادرستی که روان شناسان آن را نوعی اختلال رفتار می دانند . روان شناسان معتقدند که شاخص ترین دلیل بروز این رفتار ، اعتماد به نفس پایین یا نداشتن اعتماد به نفس است . چرا که چنین فردی سعی دارد برای رفع کمبود های خود ، با این رفتار دیگران را متوجه خود کند . این رفتار تهاجمی نه تنها جو کلاس و حتی مدرسه را متشنج می کند و باعث عصبانیت ، نگرانی و ناراحتی همکلاسیها و اولیای مدرسه می شود ، بلکه فرد مهاجم را نیز در تنشی دائمی فرو می برد . به عقیده ی روانشناسان ، فر د مهاجم سعی دارد تا با بروز این رفتار کمبود هایی چون : اعتماد به نفس پایین ، پایین بودن میزان تاثیر کلام خود بر دیگران و محیوبیت اندک میان جمع را جبران کند و به زعم خود ، جایگاه اجتماعی و فردی خود را میان جمع ، خواه دوستان و آموزگاران و یا حتی والدین ، تثبیت کند . تردیدی نیست که ادامه ی این رفتار ، نه تنها کودک را به فردی خود محور ، زور گو ، بی هویت ، عصبی ، پر خاشگر و ... تبدیل می کند بلکه دیگران را نیز می آزارد و اجتماع کوچک کلاس و در شرایط حاد وضعیت مدرسه را متشنج میکند .